Vergil, Aeneid IV 219-237

Tālibus ōrantem dictīs ārāsque tenentem

audiit omnipotēns, oculōsque ad moenia torsit220

rēgia et oblītōs fāmae meliōris amantēs.

Tum sīc Mercurium adloquitur ac tālia mandat:

'Vāde age, nāte, vocā Zephyrōs et lābere pennīs

Dardaniumque ducem, Tyriā Karthāgine quī nunc

exspectat fātīsque datās nōn respicit urbēs,225

adloquere et celerēs dēfer mea dicta per aurās.

Nōn illum nōbīs genetrīx pulcherrima tālem

prōmīsit Grāiumque ideō bis vindicat armīs;

sed fore quī gravidam imperiīs bellōque frementem

Ītaliam regeret, genus altō ā sanguine Teucrī230

prōderet, ac tōtum sub lēgēs mitteret orbem.

Sī nūlla accendit tantārum glōria rērum

nec super ipse suā mōlītur laude labōrem,

Ascaniōne pater Rōmānās invidet arcēs?

Quid struit? aut quā spē inimīcā in gente morātur235

nec prōlem Ausoniam et Lāvīnia respicit arva?

Nāviget! Haec summa est, hic nostrī nūntius estō.'

    他一边这样祈祷道,一边用手按着祭坛;

    全能的主神听到他,把目光投向王国中的                        220

    城阙和那对忘记了更高尚的名誉的情侣。

    于是他对墨丘利开口,下出这样的命令:

    「快去,孩子,呼唤起西风,乘着双翼

    滑翔到达达尼亚君王身边,他现在沉湎于

    推罗人的迦太基,忘却了命运赐他的城邦;                    225

    你去告诉他,穿过疾风向他转告我的话。

    他最为美貌的母亲可没有向我承诺这样的

    作为,也不是为此两次击败希腊人的刀兵;

    而是要让他统治强权满布、战乱频仍的

    意大利,延续透刻人高贵的血脉,生出                            230

    繁茂的后代,把全世界都置于法律之下。

    如果这些光辉伟业都不能燃起他的斗志,

    不能激起他努力去夺取属于自己的荣耀,

    作父亲的还不愿把罗马城赐给阿斯卡纽斯?

    他要做什么?什么企盼让他滞留于敌对民族,                235

    却忘了奥索尼亚的子民和拉维尼亚的良田?

    快快启航!这是头等大事;你去替我报信。」

    article Nav